Genieten van de laatste stuiptrekking van de zomer
Door: Els
13 Oktober 2010 | Tsjechische Republiek, Praag
Zoals op heel wat plaatsen in Europa, genieten we op dit moment in Praag volop van de Indian Summer. Sinds zaterdag hebben we een prachtige blauwe hemel met een stralend zonnetje die de veranderende natuur met al zijn kleurschakeringen (van geel over oranje en rood tot bruin) nog meer glans geeft. Als de zon ’s avonds verdwijnt wordt het wel heel koud, gaat het zelfs richting vriespunt maar dat kan onze pret niet bederven. We hebben de nog op te hangen kaders de voorbije weekend dan ook gelaten waar ze waren en zoveel mogelijk genoten van het buiten zijn. Eerst anderhalf uur Tom aangemoedigd tijdens zijn rugby training en nadien zijn we met het hele gezin en een andere Belgische familie de golf gaan ontdekken die op enkele minuten rijden van ons huis ligt. Het is niet gelukt om het terrein op te gaan (het was volgeboekt – niet abnormaal met het mooie weer) maar Patrick en de jongens hebben hun eerste Praagse golfballen kunnen wegslaan op de driving range. Al was dat bij de ene succesvoller dan bij de andere. Ondertussen hebben we met de dames wat rondgewandeld in de omliggende bossen. Het leek wel een vrij gevaarlijke bezigheid zo dicht bij een golfbaan. Het scheelde niet veel of ik had een golfbal op mij hoofd gekregen. Blij dat ik daaraan ontsnapt ben. We hebben ook voor het eerst de tijd genomen om een het braakliggend stuk achter ons huis te voet te verkennen We zitten daar onmiddellijk in de natuur en kunnen een heel eind wandelen zonder auto’s tegen te komen. We genieten enorm van de natuur na de vier jaar Shanghai. We hebben het gevoel dat het een tijdje geleden is dat we de herfst zo bewust meegemaakt hebben. De verandering van de kleuren en de dalende temperaturen. Voor dat laatste staan we niet echt te springen maar het hoort er wel bij. Ik denk wel dat we nog gaan verschieten deze winter. Ons lichaam zal zich opnieuw moeten aanpassen aan de lagere temperaturen en onze kleerkast zal zeker uitgebreid moeten worden met dikke truien en warme jassen.
Jammer dat het weer niet zo zonnig was toen mijn schoonouders op bezoek waren het weekend voordien. Dat zou het bezoek nog aangenamer gemaakt hebben. Niet dat we echt te klagen hadden want het heeft niet geregend. Het was wel bewolkt en vrij fris (met hoeveel laagjes ging papie ook alweer de deur uit?) maar we zijn elke dag de stad kunnen intrekken. Het was voor ons de eerste keer sinds onze aankomst begin september dat we de tijd genomen hebben om de toerist uit te hangen in onze eigen stad. Het was een welgekomen afwisseling na al het uitpakken en installeren. Het was voor iedereen leuk en gezellig om onze nieuwe woonomgeving te kunnen tonen en delen met de (groot)ouders. Zij kunnen zich nu ook beter een beeld vormen van waar en hoe wij geïnstalleerd zijn. We zijn er ons van bewust dat niet iedereen zo maar onmiddellijk in de wagen kan springen om naar Praag te rijden. Daarom hebben we enkele foto’s toegevoegd zodat jullie toch ook een idee hebben van waar we uithangen.
De kinderen hebben zich erg goed geïntegreerd in de nieuwe school. Een objectief bewijs hiervan is het feit dat zowel Silke als Sven door hun klas verkozen zijn als één van de twee klas vertegenwoordigers. Ook Tom was het bijna geworden. Hij heeft nipt de duimen moeten leggen. Wij prijzen ons daar als ouders uiteraard heel gelukkig mee en zijn fier op het aanpassingsvermogen van onze kinderen. Al moeten we er nu wel op toekijken dat de balans tussen de inspanning voor de school en de ontspanning met vrienden (live of via facebook) in de juiste balans blijft. Ja, de taak als ouders van tieners blijft een constante uitdaging.
Intussen heb ik de laatste twee weken Tsjechië doorkruist in het kader van een klein project voor … jawel, Randstad. Je houdt het niet voor mogelijk maar het lijkt erop alsof KBC en Randstad afspraken maken alvorens ons te laten muteren naar een ander land. Mijn vroegere baas in China is tegenwoordig verantwoordelijk voor een deel van Europa, waaronder Tsjechië. Tot nu toe had Randstad hier een vijftal vestigingen maar door een overname is hun aantal sinds september verdubbeld. De nieuw bijgekomen vestigingen moeten een Randstad ‘look&feel’ krijgen en aangezien ik daar in de loop der jaren ervaring in opgebouwd heb en er niemand binnen het bedrijf tijd voor heeft, hebben ze me gevraagd de vijf vestigingen te bezoeken en een voorstel in te dienen om ze aan te passen. Het is dus een specifiek en welomlijnd project. Het is op dit moment niet de bedoeling om een langdurige samenwerking tot stand te brengen. Daarvoor is het wat vroeg na onze aankomst en bovendien wil ik graag de coaching opleiding afwerken. Maar ik heb het toegezegd omdat ik het een leuk project vind om te doen. Het geeft me contact met lokale mensen, ik zie al iets van het land buiten Praag, ik heb er voldoening van en het houdt de relatie met Randstad (een bedrijf dat me nauw aan het hart ligt) warm. We zien wel wat de toekomst nadien voor mij in petto heeft.
Intussen zijn Patrick en ik met de moed der wanhoop gestart met Tsjechische taallessen. Om het een beetje leuk te houden doen we het samen, met een lerares bij ons thuis. Op maandagmorgen en op woensdagmorgen om 8u! Voor de zoveelste keer zijn we uitspraakregels aan het proberen onthouden, leren we tellen van één tot tien, stampen we de vervoegingen erin… Gemakkelijker wordt het er met de jaren niet op maar we gaan het toch proberen. Het vraagt inspanningen maar het maakt ons dagelijks leven eenvoudiger en het is een vorm van respect voor de Tsjechen. Al zakte de moed ons even in de schoenen toen onze lerares vroeg om het volgende zin luidop te lezen : ‘Str prst skrz krk’. Ik bespaar jullie de accenten want die vind ik niet op mijn Belgisch azerty-klavier. We houden jullie op de hoogte van onze vorderingen.
Als we nu nog de computers terug aan de praat krijgen (twee ervan werken nog niet naar behoren sinds de verhuis), de bijkomende gordijnen geregeld krijgen, de bestelde kast en bed geleverd krijgen en de resterende kaders aan de muur geraken, zijn we de verhuis vergeten.
-
13 Oktober 2010 - 20:26
Annick Perneel:
Dit verhaal klinkt heel opbeurend met jullie schitterende start in een nieuw land. Nieuwe omgeving verkennen, nieuwe taal leren, ... wat een uitdagingen! En de kinderen al uitgeroepen tot klasverantwoordelijke, je moet het maar doen als nieuweling! Een vrucht van jullie opvoeding, zeker?
Nog vele groetjes van de Lembergse Pootjes -
13 Oktober 2010 - 21:01
Stijn:
Praag is wel een heel mooie stad, ben er een paar maand na China ook geweest. Kan je - mits enig opzoekingswerk - wel een aantal leuke restaurantjes aanbevelen! Dirk zal duidelijk eens moeten langskomen om die twee computers te herstellen! Nog veel plezier daar in jullie nieuw land! -
13 Oktober 2010 - 21:31
Ann Octave:
Hoi Els,
Ik had bijna je link geschrapt omdat die in de spam folder ipv in de inbox was beland, maar mijn gezonde nieuwsgierigheid weerhield me ervan om op 'delete' te duwen. Gelukkig maar!
Wat een toffe website, die kende ik nog niet. Leuk dat we mee op de hoogte worden gehouden van jullie reilen en zeilen, foto's inclusief. Jullie nieuwe stek ziet er heel mooi, gezellig en sfeervol uit en het is altijd goed om horen dat alles naar wens gaat.
Gaan jullie rond Kerst en Nieuwjaar naar België? Wij alleszins en hopen jullie te zien om een goed en grondig bij te praten want da's weeral veel te lang geleden.
Take care & veel groetjes vanuit het (nog) warme Columbus, GA.
Ann en busy Alex -
14 Oktober 2010 - 01:53
Inge Baert:
Tof Els om iets van jullie te lezen. Bij ons altijd hetzelfde,maar heel veel bezoekers met de Expo. De maand oktober is voor ons B&B maand. Constant bezoek. Maar gezellig. Ik droom ervan om eens langs te komen. Het ziet er allemaal prachtig uit,vooral de stad en natuur. Proficiat aan iedereen met deze geslaagde integratie.
Big hugs en we gaan naar Birma op 13 november!
groetjes, Inge -
14 Oktober 2010 - 06:53
Sibylle:
Zo leuk dit verhaal te lezen! GREAT ! Voor iedereen zijn er opportuniteiten, ook weer voor jou! Proficiat en do zo voort!!!
-
14 Oktober 2010 - 07:31
Bonnie En Papie:
Voor ons was het ook alsof we " thuiskwamen"...
Het was een vijfde keer jullie thuis bezoeken, en zoals steeds is het een heel warme thuis !
Iedereen zijn stekje en zijn plekje, wat kan er aangenamer zijn.... op nog geen 1.000km van heel de familie... -
14 Oktober 2010 - 07:40
Papie En Bonnie:
Voor ons was het ook " thuiskomen"...reeds de vijfde keer bezoeken we jullie in een nieuwe thuis.
En zoals steeds was het er goed herkenbaar, met enkele mooie souveniers erbij, erg gezellig en warm. Iedereen zijn eigen stekje en plekje... wat kan er aangenamer zijn ?
Een warm gezin straalt geluk uit...
Vasthouden , ook met de opgroeiende tieners !
Dikke zoen -
14 Oktober 2010 - 12:18
Joke:
Hallo,
Leuk om te horen dat alles goed gaat met jullie. En toch al wat dichter bij België... Wie weet lukt een bezoekje deze keer.
En toch blijven we collega's?! Randstad kon je toch niet echt loslaten é?!
Vele groetjes aan iedereen!
Van ons allemaal. -
14 Oktober 2010 - 21:10
Annemarieke Beekman:
Ik heb net evenkes met mijn mama de mooie fotookes aanschouwd. Het ziet er super uit daar in het Praagse! Ik heb de afslag al meerdere malen tijdens klantenreizen gezien, tijd om eens een weekendje te plannen zou ik zeggen!! Groetekes vanuit Köln momenteel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
