Eerste schooljaar in Praag bijna ten einde!
Door: Els
14 Juni 2011 | Tsjechische Republiek, Praag
Het eerste schooljaar in Praag zit er bijna op!
Al moet het belangrijkste evenement van het jaar nog plaats vinden. Toch voor Silke. Zij legt in de komende 10 dagen drie examens af die al meetellen voor de bacalaureat van volgend jaar. Het komt er op aan een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten zodat ze al wat bonus punten kan verzamelen. We hopen dat ze daarin slaagt, al hebben we soms de indruk dat ze het belang van die examens wat onderschat. Maar misschien heeft iedere ouder dat gevoel. We hopen van ganser harte dat ze ons met haar resultaten het tegendeel bewijst. Ik zal nog nooit met meer plezier mijn ongelijk toegeven.
Tom en Sven zitten niet echt in scharnierjaren van het Franse systeem. Daardoor hebben ze wat tijd over voor leuke projecten.
Tom heeft half mei een hele week ‘Jeux de l’EPS’ gehad. Dat is een sportcompetitie voor zijn leeftijdscategorie tussen acht Franse scholen van de regio : Budapest, Warschau, Kopenhagen, Moskou, Kiev, Stockholm en Oslo. Omdat Oslo op het laatste moment geannuleerd heeft, waren er twee teams van Praag. De kinderen van Praag die niet weerhouden werden als deelnemer aan de sportcompetitie kregen andere taken toegewezen zoals arbiter, organisator, journalist, fotograaf, cameraman, … Het was de bedoeling iedereen maximaal te betrekken bij het gebeuren.
Ook wij als ouders werden erbij betrokken. Maar dan vooral om onderdak te verlenen voor de kinderen van de bezoekende steden. Het liep niet van een leien dakje om voldoende gastgezinnen te vinden. Ik vind dat altijd jammer dat er ouders zijn die zo weinig betrokkenheid tonen. Niet echt motiverend voor de kinderen en de leerkrachten die extra inspanningen doen om een dergelijk gebeuren op poten te zetten. Nochtans hebben zij die niemand opgevangen hebben, ongelijk. Het was een heel verrijkende ervaring. Ons gezin is voor die week uitgebreid met drie jongens : één van Copenhagen, één van Warschau en één van Moskou. Het is was leuk om te zien hoe vlot die kinderen met elkaar omgingen en hoeveel informatie er uitgewisseld werd over de verschillende leefomgevingen van elk. Het hielp natuurlijk dat het allemaal jongens waren die geïnteresseerd zijn in sport. Als ze ’s avonds thuis kwamen werd er nog verder gesport met de voetbal, de pingpong tafel, de trampoline,… Om ervoor te zorgen dat ze toch voldoende nachtrust hadden, heb ik ze twee per twee op een kamer gelegd. De eerste dagen stonden in het teken van sport met teamcompetities in zwemmen, atletiek, pingpong, badminton, floorbal en ultimate. Omdat er twee evenwaardige teams gemaakt waren van Praag (en niet één sterk en één zwakker team) heeft dit hun kansen een beetje gehypothekeerd. Tot ontgoocheling van onzen Tom die toch zo graag wint (maar ook dat aspect was een goede leerschool). De vrijdag werd tijd gemaakt voor een vleugje cultuur in de vorm van een zoektocht door Praag. Ook moest elk team een theaterstukje voorbereiden met als thema : ecologie’.
Alsof er nog niet genoeg sport geweest was die week, vond op zaterdag de ‘Franco-foulées’ plaats. Een loopevenement ten voordele van een project in Ethiopië dat reeds 12 jaar gesteund wordt door de Franse school van Praag. De opdracht was zoveel mogelijk sponsors te verzamelen en nadien zoveel mogelijk kilometers te lopen (met een maximum van 10 km). Wij dus op zaterdagmorgen met onze zes kinderen naar het park om hen moreel bij te staan bij het afmalen van de kilometers. En ondanks het feit dat onze bezoekers geen sponsors hadden, hebben ze, zoals ons kinderen, allen de 10km uitgelopen. Toch wel een mooi gebaar naar Ethiopië!
En dan was het tijd om afscheid te nemen. In de loop van zaterdagavond zijn de meeste delegaties huiswaarts getrokken. Enkel Moskou is pas op zondagmorgen teruggekeerd. Het was voor iedereen een intensieve en vermoeiende week, maar een onvergetelijke ervaring.
Sven van zijn kant heeft een ‘English week’ gehad. Er was een programma samengesteld van heel diverse activiteiten, met als enige constante dat het in het Engels plaats vond. Zo hebben ze theater gedaan, workshops over typische topics voor tieners (drugs, zelfmoord, respect voor eigen lichaam,…), het schrijven van detective verhalen en ze naspelen in het park, bezoek aan het museum van moderne kunst, management simulatie oefening. Hij vond het een heel motiverende week.
Natuurlijk allemaal leuk die projecten maar uiteindelijk draait het op school toch om het vergaren van de nodige kennis die een goede basis legt voor hun verdere studies. En dat mag niet uit het oog verloren worden. We hopen dat Silke op dat vlak het goede voorbeeld zal geven. Al wordt het donderdag spannend om haar op tijd op school te krijgen voor haar schriftelijk examen van Frans. Er is immers een grote staking aangekondigd, de grootste staking van de laatste 10 jaar. Het openbaar vervoer wordt in heel het land lamgelegd, er is een betoging gepland in het centrum van Praag, er gaan wegblokkades opgeworpen worden aan de invalswegen,… Het belooft chaos te worden. Gelukkig is haar examen pas om 14u in de namiddag. Dat geeft iets meer ruimte om er te geraken en het valt buiten de spitsuren. In het slechtste geval moet ze een stuk te voet gaan. Ik zal ’s morgens al eens kunnen verkennen of er op onze weg blokkades zijn als ik Tom naar school moet brengen. Patrick heeft met het managementteam juist een off site op donderdag en vrijdag. Zij hebben beslist reeds op woensdagavond te vertrekken om zeker te zijn dat ze er geraken. De bonden willen met hun stakingsacties de beslissingnemers van het land treffen. Maar het lijkt erop dat het de gewone man is die het meest zal lijden onder de actie. Maar dat is niet enkel geldig voor Tsjechië.
Al moet het belangrijkste evenement van het jaar nog plaats vinden. Toch voor Silke. Zij legt in de komende 10 dagen drie examens af die al meetellen voor de bacalaureat van volgend jaar. Het komt er op aan een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten zodat ze al wat bonus punten kan verzamelen. We hopen dat ze daarin slaagt, al hebben we soms de indruk dat ze het belang van die examens wat onderschat. Maar misschien heeft iedere ouder dat gevoel. We hopen van ganser harte dat ze ons met haar resultaten het tegendeel bewijst. Ik zal nog nooit met meer plezier mijn ongelijk toegeven.
Tom en Sven zitten niet echt in scharnierjaren van het Franse systeem. Daardoor hebben ze wat tijd over voor leuke projecten.
Tom heeft half mei een hele week ‘Jeux de l’EPS’ gehad. Dat is een sportcompetitie voor zijn leeftijdscategorie tussen acht Franse scholen van de regio : Budapest, Warschau, Kopenhagen, Moskou, Kiev, Stockholm en Oslo. Omdat Oslo op het laatste moment geannuleerd heeft, waren er twee teams van Praag. De kinderen van Praag die niet weerhouden werden als deelnemer aan de sportcompetitie kregen andere taken toegewezen zoals arbiter, organisator, journalist, fotograaf, cameraman, … Het was de bedoeling iedereen maximaal te betrekken bij het gebeuren.
Ook wij als ouders werden erbij betrokken. Maar dan vooral om onderdak te verlenen voor de kinderen van de bezoekende steden. Het liep niet van een leien dakje om voldoende gastgezinnen te vinden. Ik vind dat altijd jammer dat er ouders zijn die zo weinig betrokkenheid tonen. Niet echt motiverend voor de kinderen en de leerkrachten die extra inspanningen doen om een dergelijk gebeuren op poten te zetten. Nochtans hebben zij die niemand opgevangen hebben, ongelijk. Het was een heel verrijkende ervaring. Ons gezin is voor die week uitgebreid met drie jongens : één van Copenhagen, één van Warschau en één van Moskou. Het is was leuk om te zien hoe vlot die kinderen met elkaar omgingen en hoeveel informatie er uitgewisseld werd over de verschillende leefomgevingen van elk. Het hielp natuurlijk dat het allemaal jongens waren die geïnteresseerd zijn in sport. Als ze ’s avonds thuis kwamen werd er nog verder gesport met de voetbal, de pingpong tafel, de trampoline,… Om ervoor te zorgen dat ze toch voldoende nachtrust hadden, heb ik ze twee per twee op een kamer gelegd. De eerste dagen stonden in het teken van sport met teamcompetities in zwemmen, atletiek, pingpong, badminton, floorbal en ultimate. Omdat er twee evenwaardige teams gemaakt waren van Praag (en niet één sterk en één zwakker team) heeft dit hun kansen een beetje gehypothekeerd. Tot ontgoocheling van onzen Tom die toch zo graag wint (maar ook dat aspect was een goede leerschool). De vrijdag werd tijd gemaakt voor een vleugje cultuur in de vorm van een zoektocht door Praag. Ook moest elk team een theaterstukje voorbereiden met als thema : ecologie’.
Alsof er nog niet genoeg sport geweest was die week, vond op zaterdag de ‘Franco-foulées’ plaats. Een loopevenement ten voordele van een project in Ethiopië dat reeds 12 jaar gesteund wordt door de Franse school van Praag. De opdracht was zoveel mogelijk sponsors te verzamelen en nadien zoveel mogelijk kilometers te lopen (met een maximum van 10 km). Wij dus op zaterdagmorgen met onze zes kinderen naar het park om hen moreel bij te staan bij het afmalen van de kilometers. En ondanks het feit dat onze bezoekers geen sponsors hadden, hebben ze, zoals ons kinderen, allen de 10km uitgelopen. Toch wel een mooi gebaar naar Ethiopië!
En dan was het tijd om afscheid te nemen. In de loop van zaterdagavond zijn de meeste delegaties huiswaarts getrokken. Enkel Moskou is pas op zondagmorgen teruggekeerd. Het was voor iedereen een intensieve en vermoeiende week, maar een onvergetelijke ervaring.
Sven van zijn kant heeft een ‘English week’ gehad. Er was een programma samengesteld van heel diverse activiteiten, met als enige constante dat het in het Engels plaats vond. Zo hebben ze theater gedaan, workshops over typische topics voor tieners (drugs, zelfmoord, respect voor eigen lichaam,…), het schrijven van detective verhalen en ze naspelen in het park, bezoek aan het museum van moderne kunst, management simulatie oefening. Hij vond het een heel motiverende week.
Natuurlijk allemaal leuk die projecten maar uiteindelijk draait het op school toch om het vergaren van de nodige kennis die een goede basis legt voor hun verdere studies. En dat mag niet uit het oog verloren worden. We hopen dat Silke op dat vlak het goede voorbeeld zal geven. Al wordt het donderdag spannend om haar op tijd op school te krijgen voor haar schriftelijk examen van Frans. Er is immers een grote staking aangekondigd, de grootste staking van de laatste 10 jaar. Het openbaar vervoer wordt in heel het land lamgelegd, er is een betoging gepland in het centrum van Praag, er gaan wegblokkades opgeworpen worden aan de invalswegen,… Het belooft chaos te worden. Gelukkig is haar examen pas om 14u in de namiddag. Dat geeft iets meer ruimte om er te geraken en het valt buiten de spitsuren. In het slechtste geval moet ze een stuk te voet gaan. Ik zal ’s morgens al eens kunnen verkennen of er op onze weg blokkades zijn als ik Tom naar school moet brengen. Patrick heeft met het managementteam juist een off site op donderdag en vrijdag. Zij hebben beslist reeds op woensdagavond te vertrekken om zeker te zijn dat ze er geraken. De bonden willen met hun stakingsacties de beslissingnemers van het land treffen. Maar het lijkt erop dat het de gewone man is die het meest zal lijden onder de actie. Maar dat is niet enkel geldig voor Tsjechië.
-
14 Juni 2011 - 21:57
Bonnie En Papie:
Nog een kleine aanloop en een grote sprong en de vakantie staat voor de deur!
Ook hier zitten de studenten over de boeken gebogen, alleen hier plannen ze zo geen leuke aktiviteieten zoals in jullie school.....
Doorbijten hé Silke !
We duimen voor jou!
Kus aan alle 5
-
15 Juni 2011 - 05:14
Anic :
Silke succes met je examens!!!
-
15 Juni 2011 - 08:57
Tanette & Nonk. Paul:
Opnieuw een verslag om duimen af te likken !!
Steeds plezant en leerrijk.
We sturen onze morele steun aan de blokkende en examenafleggende studenten....
Hartelijke groetjes.
Tante Annette en Nonkel Paul. -
15 Juni 2011 - 11:45
Ria:
Ja, heerlijke tijden waren dat in de middelbare school met al die sporttoornooien en uitwisselingsprojecten...
Hier ook volop blokperiode voor een aantal nu nog in het gezin.
Veel succes aan Silke toegewenst!
-
15 Juni 2011 - 12:03
Conny & Co:
Heel leuk je verslag te lezen, Els. Ik probeer je een dezer te skypen. Bonne chance aan Silke en aan de jongens ook natuurlijk! -
15 Juni 2011 - 17:38
Georges Uit Knokke:
Hallo Els,
Eerst en vooral proficiat voor het mooie en boeiend verslag.
Vele groeten aan allen en succes voor Silke.
-
15 Juni 2011 - 17:38
Georges Uit Knokke:
Hallo Els,
Eerst en vooral proficiat voor het mooie en boeiend verslag.
Vele groeten aan allen en succes voor Silke.
-
16 Juni 2011 - 14:34
Eline:
Wij tellen ook af naar de vakantie! Maar eerst nog door de examens geraken. Veel succes ook aan Silke. Het zal spijtig genoeg nog een tijdje duren voor we mekaar zien. We kijken er in elk geval al naar uit!
dikke kus. -
04 Juli 2012 - 20:17
Jelle Versteeg :
Moet een fantastisch ervaring zijn.
Ik ben van plan om volgend schooljaar in Praag te gaan studeren. Maar zou hier voor in Praag een gastgezin moeten vinden. Voor mijn ouders is dit een geruststelling en voor mij ideaal om taal en cultuur aan te leren.
Kunnen jullie mij hierbij helpen?
reactie naar jpversteeg@scarlet.be
Ik ga studeren aan de Englisch International school in Praag
Met vriendelijke groeten,
Jelle Versteeg
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
