Ons voorjaar!

Weeral veel gebeurd ten huize Van Overloop sinds het laatste verslag.
Papie en Bonnie hebben, na hun cruise langs de Oost en Noordkust van Australië nog een vijftal dagen bij ons doorgebracht alvorens terug te vliegen naar België. Op die manier hebben we de kans gehad om hen verder kennis te laten maken met al het indrukwekkende dat Singapore te bieden heeft. Al is het op een heel andere manier indrukwekkend dan Australië. Het is niet zozeer het natuurschoon ( al zijn er veel mooie en uitgestrekte parken en tuinen) maar eerder de grootsheid en de schitterende architectuur van een moderne stad. Het bezoeken verliep wel heel gedoseerd gezien de steeds stijgende temperaturen en vochtigheid. Iets wat vooral voor Bonnie lastig was. We hebben ook de 70ste verjaardag van Bonnie kunnen vieren in hogere sferen : op de 45ste verdieping met zicht op Marina Bay Sands.
Enkele dagen na hun vertrek zijn ook Elly en Tess bij ons langs gekomen. Tess was op terugweg naar Nederland van Australië nadat ze daar (tijdens haar gap-jaar) vier maanden rondgetrokken had. Elly was haar halfweg tegemoet gekomen om samen de reis af te sluiten en om ons meteen op te zoeken in Singapore. Het zijn enkele heel gezellige dagen geworden, die ons de kans gegeven hebben weer eens volledig bij te praten. Heerlijk!
Intussen was Tom begonnen aan zijn vier helse weken. 'Hels' slaat in dit geval op hoog ritme. Naast het normaal doorlopen van de lessen en toetsen op school, is hij voor drie dagen naar Kuala Lumpur getrokken voor een basketbal tornooi met de schoolploeg, heeft hij drie dagen deelgenomen aan Model United Nations (deze keer was hij ambassadeur voor Ukraine en heeft hij binnen zijn comite de prijs voor de beste speech gewonnen) en is hij, zoals vorig jaar, met het zwemteam van de school voor vijf dagen naar Shanghai gereisd voor een competitie tussen de verschillende Franse scholen van Azië. Stuk voor stuk waren het onvergetelijke ervaringen die we hem van harte gegund hebben maar die er ook voor gezorgd hebben dat hij in totaal zes schooldagen heeft gemist en twee en een half weekend niet heeft kunnen werken voor school. In een voorlaatste jaar heeft dat tot gevolg dat er nadien hard moet gewerkt worden om alles terug in te halen. Hij is erin geslaagd de schade te beperken en gaat nu de vakantie gebruiken om alles grondig bij te benen. Het zal wel moeten want binnen een goede maand staat de bac van Frans voor de deur.
Deze keer sliep hij in Shanghai bij een (Belgische) familie die in de buurt woont van waar wij vroeger woonden. Hij heeft dus wat herinneringen kunnen ophalen. Hoewel hij niet de sterkste zwemmer is van de ploeg (tenslotte is hij nog maar anderhalf jaar redelijk intensief met zwemmen bezig) was hij ploegkapitein. Hij heeft die taak blijkbaar zeer ter harte genomen en zijn teamgenoten maximaal aangemoedigd met als gevolg dat hij de eerste dagen terug in Singapore gedurende enkele dagen bijna geen stem meer had. Het enige jammere aan het Shanghai verhaal was dat het viel tijdens de twee weken dat Silke en Sven bij ons in Singapore waren. Dat heeft de tijd samen als gezin wat gereduceerd. Maar we konden Tom moeilijk weigeren om te gaan. Tenslotte traint hij wekelijks vijf uur waarbij ze heel het jaar toewerken naar die competitie.

Het was anderhalf jaar geleden dat we nog eens met z'n vijven samen tijd hadden doorgebracht in Singapore. De verwachtingen zijn bij ons allemaal dan zo hoog gespannen dat het bijna onmogelijk is daaraan te voldoen. Om de eenvoudige reden dat ze niet realistisch zijn en een stuk het resultaat zijn van het dromen op momenten dat we het moeilijk hebben om zo ver van elkaar verwijderd te zijn. En dan komen die verwachtingen in botsing met de realiteit. Voor Silke en Sven was het in eerste instantie een blokvakantie waarbij ze dan ook nog eens de bijkomende moeilijkheid hadden dat ze een jetlag van zes uur moesten overwinnen voor ze hun normale efficiëntie in het blokken konden terug vinden. Dat is soms frustrerend. Tom had het heel druk met school en het inhalen van de (gemiste) lessen, was vijf dagen weg naar Shanghai en kwam moe terug na enkele zeer intensieve dagen. Patrick had het heel druk op het werk. Ze hebben momenteel gedurende vier weken de Singaporese 'regulator' met zeven man over de vloer die komt controleren of alles wel volgens de regels gebeurt binnen de bank. En ze gaan daarin heel ver en vragen zelfs verslagen op van meetings in België waarin bepaalde procedures vastgelegd zijn die gevolgen hebben voor Singapore. Bijkomend probleem is dat die verslagen dan in het Nederlands opgesteld zijn! Jullie kunnen zich voorstellen dat, als dit bovenop de normale werkdruk komt, dit heel wat bijkomende stress meebrengt. Ik kan dan nog het gemakkelijkst mijn activiteiten aanpassen maar heb toch ook verantwoordelijkheden binnen de Belgische vereniging waardoor ik bijvoorbeeld de laatste avond van de kinderen in Singapore naar een event ben moeten gaan dat we opgezet hadden in het kader van ons liefdadigheidsproject.
Maar ondanks die onvermijdelijke realiteit, deed het ongelooflijk deugd om samen onder een dak te vertoeven. We genieten dan met volle teugen van het leven in huis, de geanimeerde discussies aan tafel, de plagerijen over en weer, de zotte buien, het ravotten in het zwembad, ... Het langer samen zijn schept ook gelegenheden eens wat dieper door te praten over allerlei onderwerpen, waarbij we als ouders met voldoening vast stellen dat ons kinderen zelfstandige jongvolwassenen worden met een eigen visie. Tom wilde van de aanwezigheid van Silke en Sven gebruik maken om hen te laten kennis maken met Emma, zijn vriendinnetje sinds oktober. Het is een Frans-Amerikaans meisje van zijn jaar, die ook in het zwemteam zit en daarnaast ook veel met zang bezig is. Ze is een avond mee komen eten met het gezin. Het was heel gezellig en het klikte wonderwel. In die mate dat zelfs zij het jammer vond dat het verblijf van Silke en Sven stilaan op zijn einde liep :-(. Aan dat moment van afscheid nemen zouden we soms willen ontsnappen maar dan proberen we ons op te trekken aan het feit dat ze ons die twee weken samen in ieder geval niet kunnen afnemen. En we hebben goede vooruitzichten voor deze zomer. Alleen moeten er eerst weer eens examens afgelegd worden. Ons samen zijn heeft bij iedereen een 'energieboost' te weeg gebracht. We hopen dat de kinderen die energie gaan gebruiken om zich op hun studies te smijten en zo met vertrouwen die nieuwe examenperiode tegemoet kunnen zien.