Verrassing!
Door: Els
15 Oktober 2014 | Singapore, Singapore
De beslotenheid van een vliegtuig, op 10000m hoogte, omgeven door duisternis, met een rustig muziekje op de achtergrond is voor mij een inspirerende setting om te schrijven voor onze website. Als er dus veel tijd is tussen twee verslagen is dat omdat het een beetje duur is om wekelijks een vliegtuig ticket te boeken :-)
De voorbije weken zijn gemakkelijk op te delen in de 'bakske vol' weken en de 'back to normal' weken. Waarbij de eerste periode (jammer genoeg) korter was dan de tweede.
Silke en Sven hebben in september beiden een periode bij ons doorgebracht. Silke twee weken, Sven tien dagen, waarvan één week overlapte met Silke. Het voordeel voor Tom was dat hij gedurende drie weken minstens een van beiden rondom zich had. Hij moest die weken wel al naar school maar het was telkens gezellig thuis komen voor hem. Naast Silke en Sven hebben we gedurende een tiental dagen twee van hun vrienden over vloer gehad. Het was leuk voor ons om wat deel te worden van hun nieuwe sociale leven in België. Met z'n vieren hebben ze Singapore intensief verkend, genoten van de culinaire verscheidenheid, veel kilometers afgewandeld... Maar 's avonds was het steevast thuis verzamelen voor een maaltijd die meestal uitliep tot het tijd was om te gaan slapen. Die uitwisseling van ervaringen, het discussiëren over allerlei onderwerpen, de levendigheid van het heen en weer schieten van de plagerijen zijn de momenten die ik het meeste mis als we niet allemaal samen zijn. Vandaar ook dat we er maximaal van genieten als ze zich voordoen.
Silke is reeds half september terug moeten keren naar België. Ze had een verplichte introductiedag op haar school op dinsdag. Het was wel wat jammer dat die dag zo vroeg viel want nadien was ze vrij tot de maandag erop, de dag dat de lessen effectief begonnen. Zonder die dag had ze een week langer bij ons in Singapore kunnen blijven. Achteraf gezien was ze echter heel blij dat ze ervoor terug gekeerd is. Een van de elementen waarmee Silke het moeilijk had aan de universiteit was het onpersoonlijke karakter ervan. Als ze nog twijfelde aan het feit of dat op de sociale hogeschool beter zou zijn, is die twijfel op de introductie dag volledig weggenomen. Ze heeft die dag in een kleine klasgroep doorgebracht waar er veel ruimte was voor kennismaking en uitwisseling. Ideaal voor ons Silke om zich snel thuis en zich betrokken te voelen. Intussen zijn we enkele weken verder in het academiejaar maar ze is nog steeds enthousiast en tevreden met de keuze die ze gemaakt heeft. De stof interesseert haar. Het komt er nu enkel op aan de discipline op te brengen om die stof ook effectief te verwerken en eigen te maken. En dan is ze definitief vertrokken.
Intussen hebben wij de 20ste verjaardag van ons ouderschap gevierd. Ja, Silke is vorige maand 20 geworden. Waar is de tijd. Van een weerloze baby tot een zelfstandige jonge vrouw. De verjaardag is uitgebreid gevierd, weliswaar zonder ons :-(. De festiviteiten hebben zowat een week geduurd : een avondje met de grootouders, een avondje met de neven en nichten Poot, een avondje met de nieuwe vriendinnen van de school, een avondje met de volleybal vrienden... Het stelt ons als ouders gerust dat het intussen wel snor zit met de integratie in België :-)
Sven heeft uiteindelijk maar een tiental dagen kunnen doorbrengen bij ons. Dat was de maximale tijd die hem restte tussen het einde van zijn tweede zit en het begin van het academiejaar. Het was kort maar krachtig en intens.
Hij heeft er tijdens zijn tweede zit nog een extra vrijstelling uitgekregen, maar zijn beslissing stond vast : hij wilde TEW ruilen voor de opleiding handelswetenschappen. Aangezien beide opleidingen onder dezelfde faculteit vallen kan hij gemakkelijk zijn vrijstellingen meenemen naar zijn nieuwe opleiding, waarin de wiskunde meer toegepast is. Hij is ervan overtuigd dat hem dat beter gaat liggen.
Hij is met veel motivatie en overtuiging zijn jaar gestart. Vast van plan om al hetgeen hij vorig jaar geleerd heeft (en dan heb ik het niet over hetgeen hij geleerd heeft uit zijn studieboeken) mee te nemen om dit jaar succesvol te maken. Het was geen gemakkelijk eerste jaar in België voor hem maar we zijn ervan overtuigd dat het leergeld dat hij betaald heeft een hele goede investering is voor de komende jaren.
Intussen is hij ook druk aan het oefenen voor zijn rijexamen. Mijn jongste broer is opnieuw leraar van dienst. Regelmatig trekt hij enkele uren van zijn vrije tijd uit om met onze Sven in Gent te gaan rondtoeren. Wat mogen we ons gelukkig prijzen dat we zo een familie hebben waarop we kunnen terug vallen.
Tom heeft intussen zijn eigen manier gevonden om om te gaan met het feit dat hij 'enig' kind is in Singapore. Hij zorgt ervoor dat zijn programma zo vol zit dat hij geen tijd heeft om erbij stil te staan of erover na te denken. Hij sport elke dag. Hij combineert daarbij verder basket (4x per week) en zwemmen (3xper week). Een van de zwemtrainingen is zelfs 's morgens voor de lessen beginnen. Op woensdag ligt hij om 6.45u in het water. Begin september hebben ze met de zwemploeg van de school eens de kans gehad een training te krijgen van twee Franse olympische zwemkampioenschappen. Die waren in Singapore voor een officieel evenement en hebben nadien op zaterdag morgen tijd gemaakt voor de jonge zwemmers van de Franse school. Dat heeft toch indruk gemaakt. Al zou het voor Tom nog leuker geweest zijn als het Belgische zwemkampioenen waren geweest. Maar we mogen niet te 'gulzig' worden.
Bovenop al dat sporten is hij ook geselecteerd om deel te nemen aan mini united nations. Dat is het imiteren van de werking van de UN door leerlingen van verschillende (internationale) scholen van Singapore. Ze moeten een bepaald land vertegenwoordigen en zich verdiepen in een actuele problematiek vanuit de standpunt van dat land. Daarrond moeten resoluties geschreven worden, debatten gevoerd worden,... Hij had dat vorig jaar ook al willen doen maar toen viel het samen met de zwemcompetitie in Shanghai. Het evenement waaraan hij nu gaat aan deelnemen gaat tweede helft november door. Hij zal zijn vakantie zeker moeten gebruiken om zich hierop voor te bereiden.
Neem er dan nog wat babysits bij, een avondje met vrienden, af en toe een verjaardagsfeest en dan weet je wel dat hij zich niet verveelt. Gelukkig 'mag' ik hem af en toe van het ene naar het andere voeren zodat we tijd samen doorbrengen en kunnen bijpraten :-).
Patrick smijt zich nog steeds met evenveel overgave op zijn taak voor KBC. Het is een voortdurende uitdaging om de cultuur die KBC wil uitdragen zodanig te vertalen dat de Aziaten zich aangesproken voelen en erin meegaan. Hij stuit daarbij soms op overtuigingen die zij vanuit hun opvoeding en cultuur meedragen en die niet altijd makkelijk te doorbreken zijn. Maar hij doet het nog steeds heel graag en gaat de uitdagingen niet uit de weg.
Eind deze week is Bart De Wever op bezoek in Singapore. Naar verluidt is het een van de eerste keren dat hij buiten Europa reist. Patrick neemt actief deel aan de missie rond zijn bezoek. Benieuwd hoe dat allemaal zal meevallen.
Ikzelf heb na mijn terugkeer naar Singapore snel mijn taak moeten opnemen als voorzitster van de Blas (Belgian and Luxemburg Association Singapore). Enkele van de internationale scholen waren op dat moment al twee weken bezig en dan is het natuurlijk belangrijk om als vereniging, die de opvang van nieuwe mensen als een van zijn hoofdtaken beschouwt, operationeel te zijn. We zijn onmiddellijk in actie geschoten om allerlei activiteiten op poten te zetten voor de (voornamelijk) Belgische communiteit. Welkomstdiner, picnic, kooklessen, bowling, ... zijn enkele van de activiteiten die we achter de rug hebben. Het is plezant : de meeste van de bestuursleden zijn mensen waar ik vorig jaar ook regelmatig mee afsprak. Nu koppelen we het nuttige aan het aangename. Daarnaast is het ook een fijne manier om veel mensen te leren kennen van allerlei slag.
We hebben hier in Singapore ook een avond kunnen genieten van een prachtig optreden van Scala. Echt wereldklasse wat zij brengen. Alleen jammer dat ze nog geen naam hebben in Azië waardoor de zaal verre van gevuld was. Nu moet ik er wel bijzeggen dat de zaal waar het door ging, plaats biedt aan ... 5000 mensen. Misschien wat ambitieus om voor dergelijke zaal te kiezen voor een eerste optreden in Singapore. Wij hebben het niet aan ons hart laten komen en zijn blij dat we hen niet alleen live hebben zien optreden maar hen ook hebben kunnen ontmoeten. Stuk voor stuk meisjes die passioneel met muziek bezig zijn.
De eerste maand heeft Blas veel van mijn tijd in beslag genomen. Intussen loopt het en komt er terug wat meer tijd vrij. In een eerste fase ga ik die tijd besteden aan mijn ouders. Binnen een tiental dagen landen ze in Singapore. Fantastisch toch dat ze na al die jaren dat we al in het buitenland wonen en ondanks het feit dat ze er niet jonger op worden, de inspanning blijven doen om ons in onze leefomgeving te komen opzoeken. Wij genieten er telkens weer van en gaan er alles aan doen om hen een aangenaam verblijf te bieden.
Maar aangezien zij pas binnen tien dagen komen restte me net genoeg tijd om onze twee oudste kinderen te verrassen met een blitz bezoekje. Ze weten van niets. Eigenlijk is het ook een ingeving van het laatste moment. Enkel mijn ouders zijn op de hoogte. Maar het was nu of niet meer voor kerst. En dan hebben we maar voor 'nu' gekozen :-).
Dit verslagje hebben jullie dus te danken aan een vliegreis van 12 uur richting Silke en Sven :-).
Els
De voorbije weken zijn gemakkelijk op te delen in de 'bakske vol' weken en de 'back to normal' weken. Waarbij de eerste periode (jammer genoeg) korter was dan de tweede.
Silke en Sven hebben in september beiden een periode bij ons doorgebracht. Silke twee weken, Sven tien dagen, waarvan één week overlapte met Silke. Het voordeel voor Tom was dat hij gedurende drie weken minstens een van beiden rondom zich had. Hij moest die weken wel al naar school maar het was telkens gezellig thuis komen voor hem. Naast Silke en Sven hebben we gedurende een tiental dagen twee van hun vrienden over vloer gehad. Het was leuk voor ons om wat deel te worden van hun nieuwe sociale leven in België. Met z'n vieren hebben ze Singapore intensief verkend, genoten van de culinaire verscheidenheid, veel kilometers afgewandeld... Maar 's avonds was het steevast thuis verzamelen voor een maaltijd die meestal uitliep tot het tijd was om te gaan slapen. Die uitwisseling van ervaringen, het discussiëren over allerlei onderwerpen, de levendigheid van het heen en weer schieten van de plagerijen zijn de momenten die ik het meeste mis als we niet allemaal samen zijn. Vandaar ook dat we er maximaal van genieten als ze zich voordoen.
Silke is reeds half september terug moeten keren naar België. Ze had een verplichte introductiedag op haar school op dinsdag. Het was wel wat jammer dat die dag zo vroeg viel want nadien was ze vrij tot de maandag erop, de dag dat de lessen effectief begonnen. Zonder die dag had ze een week langer bij ons in Singapore kunnen blijven. Achteraf gezien was ze echter heel blij dat ze ervoor terug gekeerd is. Een van de elementen waarmee Silke het moeilijk had aan de universiteit was het onpersoonlijke karakter ervan. Als ze nog twijfelde aan het feit of dat op de sociale hogeschool beter zou zijn, is die twijfel op de introductie dag volledig weggenomen. Ze heeft die dag in een kleine klasgroep doorgebracht waar er veel ruimte was voor kennismaking en uitwisseling. Ideaal voor ons Silke om zich snel thuis en zich betrokken te voelen. Intussen zijn we enkele weken verder in het academiejaar maar ze is nog steeds enthousiast en tevreden met de keuze die ze gemaakt heeft. De stof interesseert haar. Het komt er nu enkel op aan de discipline op te brengen om die stof ook effectief te verwerken en eigen te maken. En dan is ze definitief vertrokken.
Intussen hebben wij de 20ste verjaardag van ons ouderschap gevierd. Ja, Silke is vorige maand 20 geworden. Waar is de tijd. Van een weerloze baby tot een zelfstandige jonge vrouw. De verjaardag is uitgebreid gevierd, weliswaar zonder ons :-(. De festiviteiten hebben zowat een week geduurd : een avondje met de grootouders, een avondje met de neven en nichten Poot, een avondje met de nieuwe vriendinnen van de school, een avondje met de volleybal vrienden... Het stelt ons als ouders gerust dat het intussen wel snor zit met de integratie in België :-)
Sven heeft uiteindelijk maar een tiental dagen kunnen doorbrengen bij ons. Dat was de maximale tijd die hem restte tussen het einde van zijn tweede zit en het begin van het academiejaar. Het was kort maar krachtig en intens.
Hij heeft er tijdens zijn tweede zit nog een extra vrijstelling uitgekregen, maar zijn beslissing stond vast : hij wilde TEW ruilen voor de opleiding handelswetenschappen. Aangezien beide opleidingen onder dezelfde faculteit vallen kan hij gemakkelijk zijn vrijstellingen meenemen naar zijn nieuwe opleiding, waarin de wiskunde meer toegepast is. Hij is ervan overtuigd dat hem dat beter gaat liggen.
Hij is met veel motivatie en overtuiging zijn jaar gestart. Vast van plan om al hetgeen hij vorig jaar geleerd heeft (en dan heb ik het niet over hetgeen hij geleerd heeft uit zijn studieboeken) mee te nemen om dit jaar succesvol te maken. Het was geen gemakkelijk eerste jaar in België voor hem maar we zijn ervan overtuigd dat het leergeld dat hij betaald heeft een hele goede investering is voor de komende jaren.
Intussen is hij ook druk aan het oefenen voor zijn rijexamen. Mijn jongste broer is opnieuw leraar van dienst. Regelmatig trekt hij enkele uren van zijn vrije tijd uit om met onze Sven in Gent te gaan rondtoeren. Wat mogen we ons gelukkig prijzen dat we zo een familie hebben waarop we kunnen terug vallen.
Tom heeft intussen zijn eigen manier gevonden om om te gaan met het feit dat hij 'enig' kind is in Singapore. Hij zorgt ervoor dat zijn programma zo vol zit dat hij geen tijd heeft om erbij stil te staan of erover na te denken. Hij sport elke dag. Hij combineert daarbij verder basket (4x per week) en zwemmen (3xper week). Een van de zwemtrainingen is zelfs 's morgens voor de lessen beginnen. Op woensdag ligt hij om 6.45u in het water. Begin september hebben ze met de zwemploeg van de school eens de kans gehad een training te krijgen van twee Franse olympische zwemkampioenschappen. Die waren in Singapore voor een officieel evenement en hebben nadien op zaterdag morgen tijd gemaakt voor de jonge zwemmers van de Franse school. Dat heeft toch indruk gemaakt. Al zou het voor Tom nog leuker geweest zijn als het Belgische zwemkampioenen waren geweest. Maar we mogen niet te 'gulzig' worden.
Bovenop al dat sporten is hij ook geselecteerd om deel te nemen aan mini united nations. Dat is het imiteren van de werking van de UN door leerlingen van verschillende (internationale) scholen van Singapore. Ze moeten een bepaald land vertegenwoordigen en zich verdiepen in een actuele problematiek vanuit de standpunt van dat land. Daarrond moeten resoluties geschreven worden, debatten gevoerd worden,... Hij had dat vorig jaar ook al willen doen maar toen viel het samen met de zwemcompetitie in Shanghai. Het evenement waaraan hij nu gaat aan deelnemen gaat tweede helft november door. Hij zal zijn vakantie zeker moeten gebruiken om zich hierop voor te bereiden.
Neem er dan nog wat babysits bij, een avondje met vrienden, af en toe een verjaardagsfeest en dan weet je wel dat hij zich niet verveelt. Gelukkig 'mag' ik hem af en toe van het ene naar het andere voeren zodat we tijd samen doorbrengen en kunnen bijpraten :-).
Patrick smijt zich nog steeds met evenveel overgave op zijn taak voor KBC. Het is een voortdurende uitdaging om de cultuur die KBC wil uitdragen zodanig te vertalen dat de Aziaten zich aangesproken voelen en erin meegaan. Hij stuit daarbij soms op overtuigingen die zij vanuit hun opvoeding en cultuur meedragen en die niet altijd makkelijk te doorbreken zijn. Maar hij doet het nog steeds heel graag en gaat de uitdagingen niet uit de weg.
Eind deze week is Bart De Wever op bezoek in Singapore. Naar verluidt is het een van de eerste keren dat hij buiten Europa reist. Patrick neemt actief deel aan de missie rond zijn bezoek. Benieuwd hoe dat allemaal zal meevallen.
Ikzelf heb na mijn terugkeer naar Singapore snel mijn taak moeten opnemen als voorzitster van de Blas (Belgian and Luxemburg Association Singapore). Enkele van de internationale scholen waren op dat moment al twee weken bezig en dan is het natuurlijk belangrijk om als vereniging, die de opvang van nieuwe mensen als een van zijn hoofdtaken beschouwt, operationeel te zijn. We zijn onmiddellijk in actie geschoten om allerlei activiteiten op poten te zetten voor de (voornamelijk) Belgische communiteit. Welkomstdiner, picnic, kooklessen, bowling, ... zijn enkele van de activiteiten die we achter de rug hebben. Het is plezant : de meeste van de bestuursleden zijn mensen waar ik vorig jaar ook regelmatig mee afsprak. Nu koppelen we het nuttige aan het aangename. Daarnaast is het ook een fijne manier om veel mensen te leren kennen van allerlei slag.
We hebben hier in Singapore ook een avond kunnen genieten van een prachtig optreden van Scala. Echt wereldklasse wat zij brengen. Alleen jammer dat ze nog geen naam hebben in Azië waardoor de zaal verre van gevuld was. Nu moet ik er wel bijzeggen dat de zaal waar het door ging, plaats biedt aan ... 5000 mensen. Misschien wat ambitieus om voor dergelijke zaal te kiezen voor een eerste optreden in Singapore. Wij hebben het niet aan ons hart laten komen en zijn blij dat we hen niet alleen live hebben zien optreden maar hen ook hebben kunnen ontmoeten. Stuk voor stuk meisjes die passioneel met muziek bezig zijn.
De eerste maand heeft Blas veel van mijn tijd in beslag genomen. Intussen loopt het en komt er terug wat meer tijd vrij. In een eerste fase ga ik die tijd besteden aan mijn ouders. Binnen een tiental dagen landen ze in Singapore. Fantastisch toch dat ze na al die jaren dat we al in het buitenland wonen en ondanks het feit dat ze er niet jonger op worden, de inspanning blijven doen om ons in onze leefomgeving te komen opzoeken. Wij genieten er telkens weer van en gaan er alles aan doen om hen een aangenaam verblijf te bieden.
Maar aangezien zij pas binnen tien dagen komen restte me net genoeg tijd om onze twee oudste kinderen te verrassen met een blitz bezoekje. Ze weten van niets. Eigenlijk is het ook een ingeving van het laatste moment. Enkel mijn ouders zijn op de hoogte. Maar het was nu of niet meer voor kerst. En dan hebben we maar voor 'nu' gekozen :-).
Dit verslagje hebben jullie dus te danken aan een vliegreis van 12 uur richting Silke en Sven :-).
Els
-
15 Oktober 2014 - 22:43
Ria:
Geniet ervan! -
16 Oktober 2014 - 01:02
Bieke:
Fantastisch! Wat een warmte!! Happy family :-) -
16 Oktober 2014 - 07:13
Anic:
Wat een verrassing! Mooi verslag! -
16 Oktober 2014 - 09:00
Claudia:
weer fantastisch geschreven!!!
welkom:):)
-
16 Oktober 2014 - 10:50
Tante Annette:
We lezen steeds met veel interesse de verslagen van Els!
We wensen jullie het allerbeste!
Vele groetjes van Nonkel Paul en mezelf. -
16 Oktober 2014 - 11:24
Papie En Bonnie:
Wat een verrassing gisteravond toen ik op Eline haar iPhone de foto op een of andere door ons nog onbekende toepassing zag van een glunderende dochter met haar mama ! Met de tekst
" Surprise , mum is here " .....ongeloof .....
Wij hadden Els en patrick zaterdag lang op Face time ,samen met Silke en Eline ,en ze hadden er niets van gelost !!! -
16 Oktober 2014 - 11:30
Bonnie:
DAT IS DAN LETTERLIJK EN FIGUURLIJK UIT DE LUCHT VALLEN -
16 Oktober 2014 - 12:00
Katy :
toch altijd super op deze manier op de hoogte te blijven van de vanoverloopjes!!!
dikke kus en hopelijk zie ik jullie met kerst -
17 Oktober 2014 - 15:02
Katelijne :
Inderdaad leuk om te lezen hoe goed jullie het doen ondanks alle kilometers. Geniet van Gent en van het samenzijn! -
20 Oktober 2014 - 21:24
Veronique:
dat zijn de leukere verrassingen! veel plezier!
-
23 Oktober 2014 - 18:31
Georges Demeestere:
terug met veel interesse het mooi verslag gelezen. Proficiat Els voor je schrijftalent.
Groetjes en tot wederzien in Knokke.
Georges -
28 Oktober 2014 - 01:19
Dirk:
Toppie.. en het was geslaagd hé. Je blitzbezoekje. :-D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
